کد مطلب:314676 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:184
امام موسی کاظم
حضرت موسی بن جعفر (صلوات الله علیه) فرمودند:
رسول خدا، مردم را به ولایت علی (علیه السلام) دعوت نمود، اما مردم، به او تهمت زدند حضرتش خارج شدند. خداوند، این آیات را نازل فرمودند:
«بگو من برای شما مالك ضرر و نفعی نیستم. بگو مرا هرگز در پناه نگیرد از خدا (اگر او را عصیان كنم) احدی، و هرگز جز او پناهی نمی یابم مگر رساندن از جانب خدا و رسولش (درباره علی علیه السلام) و هر كه خدا و رسولش را (درباره ولایت علی علیه السلام) عصیان كند، به درستی كه آتش دوزخ برای اوست، كه همیشه در آن جاویدانند» (بحارالانوار ج 37 ص 161 - 162 به نقل از مناقب)
در تفسیر امام حسن عسكری (علیه السلام) ذیل آیات 7 - 13 سوره بقره درباره واقعه غدیر خم، و كید و مكر دشمنان منافق پس از روز غدیر، حدیثی مفصل از حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) روایت شده كه خلاصه مجملی از آن را در اینجا می آوریم.
«و از جمله مردمان، كسانی هستند كه می گویند ایمان آوردیم به خدا (كه تو را به معرفی علی علیه السلام به عنوان امام و رهبر و مدبر امتت امر فرمود) در حالی كه آنان مؤمن نیستند (به آنچه اظهار می كنند. بلكه برای هلاك تو و علی علیه السلام آماده می شوند. و خود را برای مخالفت علی علیه السلام پس از تو آماده
[ صفحه 120]
می كنند.)
خدای عزوجل به پیامبرش می فرماید: «اینان [در ظاهر] با خدا خدعه می ورزند» یعنی با پیامبر خدعه می كنند در اظهار كردن آنچه بر خلاف قلوبشان است) و با كسانی كه ایمان آوردند، خدعه می ورزند (كه در رأس آنان، سرور برتر آنان علی بن ابیطالب علیه السلام است) در حالی كه [در واقع] جز بر خودشان خدعه نمی كنند (با این خدعه، جز بر خودشان ضرر نمی زنند، چرا كه خدا از آنان و یاری آنان بی نیاز است.) و خودشان نمی فهمند (كه مطلب چنین است، و نمی دانند كه خداوند، پیامبرش را بر نفاق و دروغ گویی و كفر آنان مطلع ساخته، و او را به لعن ظالمان پیمان شكن امر فرمود، و این لعن از آنان جدا نمی شود. در دنیا بندگان شایسته خدا آنها را لعن می كنند. و در آخرت، به عذاب شدید الهی مبتلا می شوند.) تا آخر حدیث.
رسول خدا، مردم را به ولایت علی (علیه السلام) دعوت نمود، اما مردم، به او تهمت زدند حضرتش خارج شدند. خداوند، این آیات را نازل فرمودند:
«بگو من برای شما مالك ضرر و نفعی نیستم. بگو مرا هرگز در پناه نگیرد از خدا (اگر او را عصیان كنم) احدی، و هرگز جز او پناهی نمی یابم مگر رساندن از جانب خدا و رسولش (درباره علی علیه السلام) و هر كه خدا و رسولش را (درباره ولایت علی علیه السلام) عصیان كند، به درستی كه آتش دوزخ برای اوست، كه همیشه در آن جاویدانند» (بحارالانوار ج 37 ص 161 - 162 به نقل از مناقب)
در تفسیر امام حسن عسكری (علیه السلام) ذیل آیات 7 - 13 سوره بقره درباره واقعه غدیر خم، و كید و مكر دشمنان منافق پس از روز غدیر، حدیثی مفصل از حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) روایت شده كه خلاصه مجملی از آن را در اینجا می آوریم.
«و از جمله مردمان، كسانی هستند كه می گویند ایمان آوردیم به خدا (كه تو را به معرفی علی علیه السلام به عنوان امام و رهبر و مدبر امتت امر فرمود) در حالی كه آنان مؤمن نیستند (به آنچه اظهار می كنند. بلكه برای هلاك تو و علی علیه السلام آماده می شوند. و خود را برای مخالفت علی علیه السلام پس از تو آماده
[ صفحه 120]
می كنند.)
خدای عزوجل به پیامبرش می فرماید: «اینان [در ظاهر] با خدا خدعه می ورزند» یعنی با پیامبر خدعه می كنند در اظهار كردن آنچه بر خلاف قلوبشان است) و با كسانی كه ایمان آوردند، خدعه می ورزند (كه در رأس آنان، سرور برتر آنان علی بن ابیطالب علیه السلام است) در حالی كه [در واقع] جز بر خودشان خدعه نمی كنند (با این خدعه، جز بر خودشان ضرر نمی زنند، چرا كه خدا از آنان و یاری آنان بی نیاز است.) و خودشان نمی فهمند (كه مطلب چنین است، و نمی دانند كه خداوند، پیامبرش را بر نفاق و دروغ گویی و كفر آنان مطلع ساخته، و او را به لعن ظالمان پیمان شكن امر فرمود، و این لعن از آنان جدا نمی شود. در دنیا بندگان شایسته خدا آنها را لعن می كنند. و در آخرت، به عذاب شدید الهی مبتلا می شوند.) تا آخر حدیث.